De Tour de France. Het wielerspektakel van het jaar. Toch lijkt de Tour de afgelopen jaren steeds meer te verworden tot een schaakspel van de ploegleiders. Alles gaat voor het algemeen klassement. Gelukkig hebben we nu Vacansoleil.
Eindelijk een ploeg die zich niet doodstaart op die ene renner die het moet doen. Die ene renner waar alles voor moet wijken, waarvoor zelfs een modale ploeg als Cofidis acht knechten meeneemt. En nee, die mogen niets anders doen dan met zijn allen om de kopman heenrijden. Vandaar ook dat de hele ploeg omvalt als er weer eens een valpartij is. Niets van dat alles bij Vacansoleil.
Eindelijk weer een echte vrijbuitersploeg. Natuurlijk, de Franse ploegen namen die eer de afgelopen jaren wel een beetje op zich maar dat was toch minder. Bovendien hebben die niet standaard iedere etappe een renner vooruitrijden. Vacansoleil heeft daar in haar eerste Tour al een abonnement op. Gewoon gaan en pakken wat je pakken kunt. Wielrennen zoals het ooit bedoeld is. Niet teveel nadenken, simpelweg hard fietsen.
Het enthousiasme spat er van af bij de Nederlandse ploeg. Sprinter Romain Feillu rijdt bijna net zo hard naar de finish als Cavendish. Rob Ruijgh rijdt zonder moeite met de toppers mee omhoog. Dat doen ze allebei zonder enig ontzag voor die zogenaamde grote namen. Heerlijk. Die grote namen moeten immers niet zeuren als je even goed bent maar toevallig bij een klein ploegje rijdt.
En hoewel er niet één coureur is die het moet doen, blijkt Vacansoleil toch wel een echte ploeg. Kijk maar hoe de Friese leeuw Lieuwe Westra zich opoffert voor Johnny Hoogerland. Even dat ene puntje wegstelen bij Roux zodat Johnny toch echt in de bergtrui mocht rijden. Vrijbuiters, maar ze gaan wel voor elkaar door het vuur. Mooi om te zien.
De naam van de grootste held is inmiddels ook gevallen. Johnny. Gewoon Johnny want die achternaam is nergens meer voor nodig. De man was in de Vuelta van 2009 al een held. Toen reed hij soms harder een berg op dan de favorieten. Die heldenstatus maakt hij nu in de Tour weer waar. Hij wilde voor de tour de bolletjestrui. Dus hij pakt de bolletjestrui. Hij raakt de bolletjestrui kwijt, geeft aan dat hij hem weer terug gaat pakken en doet dat een dag later ook gewoon.
Nou ja. Gewoon. Iedereen die niet onder een steen heeft gelegen weet dat hij gelanceerd werd door Flecha, die gelanceerd werd door een auto. Met 65 kilometer per uur werd hij in het prikkeldraad geslingerd. Maar opgeven? Dat doe Johnny niet. Nooit. Dan moeten ze hem, volgens zijn eigen woorden, van de fiets af knuppelen. Daarom reed hij de etappe uit en zat hij vandaag met drieëndertig hechtingen gewoon op de fiets. Hij kwam in de tweede groep aan maar er zaten nog heel wat renners achter hem.
Gewoon hard fietsen. Ook met drieëndertig hechtingen in je benen. Dat is Johnny. Dat is Vacansoleil. Wat mij betreft wordt Vacansoleil nooit een ‘grote ploeg’ als Rabobank, Saxo Bank, Leopard of BMC. Dat is namelijk veel leuker voor de echte wielerliefhebber.
